سندرم دکورون چیست ؟

سندرم دکورون التهاب دردناک اطراف تاندون های شست است. به آن تاندونوز دکوروین یا تاندونیت دکوروین نیز می‌گویند.
تاندون‌ها عضلات شما را به استخوان‌هایتان پیوند می‌دهند. آنها بافتی قوی و انعطاف پذیر، شبیه به طناب هستند. هنگامی که یک عضله را منقبض می کنید  تاندون ها استخوان هایی را که به آن متصل هستند می کشند و آنها را به حرکت وا می دارند. دو تاندون انگشت شست شما را به مچ دست متصل می کند.
معمولاً تاندون ها  از میان  بافتی به نام غلاف حرکت می کنند .  سندرم دکورون زمانی اتفاق می افتد که چیزی باعث تورم یا ضخیم شدن غلاف اطراف تاندون های شست شما شود. این تورم باعث ایجاد اصطکاک اضافی در هنگام استفاده از انگشت شست و مچ دست می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، برخی از حرکات شست و مچ دست دردناک و دشوارتر هستند. تنوسینوویت de quervain معمولاً باعث درد در نزدیکی قاعده انگشت شست شما می شود که می تواند به ساعد شما گسترش یابد

علائم  سندرم دکورون چیست؟

شایع ترین علامت درد در مچ دست در همان سمت شست است. برخی از افراد به طور ناگهانی یا به یکباره متوجه درد می شوند، اما همچنین می تواند در طول زمان ایجاد شود.

درد معمولا:

هنگامی که از دست، مچ دست و شست خود استفاده می کنید بدتر می شود.

از مچ دست شما به شست یا ساعد شما پخش می شود

وقتی اشیا را در دست بگیرید  بدتر می شود

علائم دیگر عبارتند از:

تورم.

سفتی یا احساس صافی کمتر انگشت شست.

بی حسی در مچ دست یا شست

علل

هر چیزی که تاندون های شست شما را تحریک کند می تواند باعث سندرم دکورون شود. شایع ترین علل عبارتند از:
استفاده بیش از حد از شست یا مچ دست

گرفتن مکرر برای کار یا یک سرگرمی.

بیماری های زمینه ای که باعث التهاب می شوند (از جمله روماتیسم).

ضربه مستقیم به انگشت شست یا مچ دست.

فعالیت هایی که تکراری هستند همراه با گرفتن چیزی در دست  از جمله:

ورزش هایی مانند تنیس، راکتبال یا اسکی.

با استفاده از چکش یا ابزارهای دیگر.

بلند کردن کودکان خردسال

باغبانی.

فاکتور های موثر در ایجاد بیماری

هر کسی می‌تواند سندرم دکورون را تجربه کند، اما گروه‌های خاصی از افراد بیشتر به آن مبتلا می‌شوند، از جمله:

زنان

افراد مسن تر از 40 سال

والدین با فرزندان خردسال

افرادی که کارهای یدی انجام می دهند یا با دستان خود کار می کنند.

ورزشکاران

تست finkelstein برای تشخیص سندرم دکورون

درمان سندرم دکورون

رایج ترین درمان های سندرم دکورون درمرحله ابتدایی عبارتند از:

استفاده از آتل یا بریس: این کار مچ دست و شست شما را در جای خود نگه می‌دارد (بی حرکت) تا فشار را از روی تاندون‌های شستتان برداشته شود.

استفاده از کیسه یخ روی مچ دست: یخ می تواند تورم را کاهش داده و درد را تسکین دهد. بسته های یخ را در یک حوله نازک بپیچید و آن ها را به مدت 10 دقیقه چند بار در روز روی مچ دست خود قرار دهید.

استراحت: تا حد امکان از مچ دست آسیب دیده خود استفاده نکنید.هر گونه حرکت دردناک نکرار و حتی تست نشود .  باید از ورزش کردن یا انجام حرکات تکراری خودداری کنید (به ویژه فعالیت خاصی که باعث دکورون شده) شده است.

داروهای ضد التهاب :   التهاب را کاهش می دهند و درد را تسکین می دهند. البته بیش از 5 روز متوالی بدون تجویز پرشک مصرف نشود.

اگر درمان های خانگی جواب نداد باید سراغ درمان های اصلی بروید :

فیزیوتراپی :

اولتراسوند ، لیزر پرتوان ، مگنت و … ممکن است در برنامه فیزیوتراپی سندرم دکورون استفاده شوند . همچنین بعد از کاهش التهاب ، انجام تمرینات تقویتی مچ و شست هم می تواند کمک کننده باشد . دوره درمان با فیزیوتراپی بستگی به میزان آسیب وارده و التهاب تاندون دارد و گاهی تا 20 جلسه ادامه می یابد

تزریق کورتون :

داروهای ضد التهابی تجویزی هستند. پزشک شما ممکن است یک کورتیکواستروئید را به غلاف تاندون آسیب دیده شما تزریق کند.

جراحی :

جراحی ممکن است برای موارد جدی تر که به درمان های قبلی پاسخ نداده اند  توصیه شود. جراحی سرپایی است در این روش، جراح غلاف اطراف تاندون یا تاندون های درگیر را بررسی می کند و سپس غلاف را باز می کند تا فشار آزاد شود. این به تاندون ها اجازه می دهد تا آزادانه سر بخورند.