سندرم تونل تارسال (TTS)
سندرم تونل تارسال (TTS)نوعی نوروپاتی فشاری است که بهدلیل تحت فشار قرار گرفتن عصب تیبیال خلفی در تونلی باریک در ناحیه داخلی مچ پا ایجاد میشود. این تونل توسط رباط فلکسور رتیناکولوم پوشیده شده و ساختاری مشابه تونل کارپال در مچ دست دارد. این بیماری میتواند باعث درد، بیحسی و گزگز در کف پا شود و فعالیتهای روزمره بیمار را مختل کند.
تونل تارسال کجاست؟
تونل تارسال در بخش داخلی مچ پا قرار دارد و ساختاری باریک و استخوانی است که عصب تیبیال خلفی، عروق خونی و تاندونها از آن عبور میکنند. هرگونه تورم یا فشار در این تونل میتواند عملکرد عصب را مختل کند و علائم دردناک و آزاردهندهای ایجاد نماید.
علائم سندرم تونل تارسال (TTS)
– درد تیرکشنده یا سوزشی در مچ داخلی، پاشنه و کف پا
– گزگز یا بیحسی در کف پا و انگشتان
– احساس شوک الکتریکی هنگام راه رفتن یا ایستادن
– افزایش درد در شب یا پس از فعالیت طولانی
– در موارد شدید: ضعف عضلات کف پا
علل سندرم تونل تارسال
دلایل مختلفی میتوانند باعث بروز فشار روی عصب تیبیال شوند:
– پیچخوردگی یا آسیبدیدگی مچ پا
– التهاب تاندونها یا آرتریت
– وجود توده یا کیست در تونل تارسال
– اختلالات ساختاری کف پا مانند صافی کف پا
راههای تشخیص
پزشک معمولاً از ترکیبی از روشهای زیر برای تشخیص استفاده میکند:
– معاینه فیزیکی: بررسی علائم، تست تینل (Tinel’s sign)
– تصویربرداری: MRI یا سونوگرافی برای بررسی التهاب یا فشار
– نوار عصب و عضله (EMG): برای ارزیابی عملکرد عصب
درمان سندرم تونل تارسال (TTS)
-
درمانهای غیرجراحی:
– استراحت و کاهش فعالیتهای سنگین
– استفاده از یخ برای کاهش التهاب
– داروهای ضدالتهابی (NSAIDs)
– فیزیوتراپی و تمرینات اصلاحی
– ارتز طبی و کفش مناسب
– تزریق کورتون
-
جراحی:
در صورت مزمن بودن و عدم پاسخ به درمانهای محافظهکارانه، جراحی آزادسازی عصب توصیه میشود.
نقش فیزیوتراپی
درمان فیزیوتراپی نقش مهمی در کاهش التهاب، تسکین درد و بازآموزی عملکرد عصب دارد. تمرینات کششی، تحریک الکتریکی، لیزر درمانی و آموزشهای حرکتی میتوانند روند بهبودی را تسریع کنند.
پیشگیری از سندرم تونل تارسال
– حفظ وزن مناسب بدن
– اجتناب از ایستادنهای طولانیمدت
– استفاده از کفشهای استاندارد و دارای قوس مناسب
– درمان سریع آسیبهای مچ پا
– تقویت عضلات ساق و کف پا
جمعبندی
سندرم تونل تارسال یکی از دلایل شایع درد و بیحسی کف پا است که با تشخیص بهموقع و درمان مناسب قابل کنترل و درمان است. مراجعه به پزشک متخصص و استفاده از روشهای فیزیوتراپی به بازگشت سریعتر فرد به زندگی روزمره کمک میکند.